Sigarayı bırakalı aşşa yukarı bi sene felan oldu, torunlarımı artık rahat rahat öpebiliyorum ama ne biliym o istediğim marjinal faydayı halâ yakalayamadım. Geçen Nisan’dan beri tek dal sigara içmemişim, yaptığım tasarruf 1500 lira ve nerede olduğunu bilmiyoruz. İmkanı olan sigortalı iş bulsun arkadaşlar, sigara bırakma işinde para yok. Değil geçen sene, doğarken bıraksaydım 99 Kartal alamıyordum, o kadar kârsız bi yatırım. Hep Winston içtim ama bırakırken Malbora bıraktım neden böyle oldu ki. Puff keşke ayçiçek yağını bıraksaydım. Ara sıra “bak bugün çok stresliydim en az 5-6 dal fazla içerdim” diyerek beti arttırıyorum. Şu kadar marjinalliğim kalmadı, haftada bi iki şişe kola içip ortamlarda “bende az değilim ha” tiradı çekiyorum. Neyse ki şekere geri başladım, olm çay ne tatsız ne tuzsuz bişeymiş ya. Biz bide bunu toplayıp satıyoruz üstüne bize para veriyolar. 4 ay şekersiz çay içtim sanki sıradan çinko karbon pilin artı ucunu yalıyorum öyle bi tadı var. Şunu methedip durmayın rica ederim. Çay haklarını korumak pancar düşmanlığı yapmak değildir...
