İrfancığım öncelikle doğum günün kutlu olsun... On küsür yıldır elindeyim işte oyuncak gibi. Bu kadar eziyete ses çıkarmayayım diyorum ama işim o, ses çıkarıyorum ve yine para etmiyor. Yani ediyor da onu da sen yiyorsun. Parmak vuruyorsun, evirip çevirip boğazımı sıkıyorsun işin bitince de duvara asıyorsun. Halbuki doğada eşit şartlarda büyüdüğümüz ağaçlar keman falan olup omuzlarda yükseliyo, sen beni kucağına oturtuyorsun . Ben ses objesi değilim. Ayıp !!! Hadi onu geçtim konserlerde sayemde havanı atıp, hayranlar geldiğinde beni kutuya kapatıyorsun bensiz fotoğraf çektiriyorsun. Bari hepiniz geçin ben çekeyim sizi. Fazlalık mıyım ulan ben. Ağacın meyveden sonraki en güzel yeriyim, gerçi çiçeği de var meyveden evvel ama olsun. Odun değilim ben kemençeyim....!! Neyse ben sana gerisini özelden yazarım. Seni çok seven kemençen Ardıç Sayta ŞENTEL
