15 Ekim 2014

Şu metrobüse bir gün bineyim de ...

Şu metrobüse bir gün bineyim de şöyle bi güleryüzle karşılayın beni be. Acaba çok mu görüyorsunuz bana metrobüse binmeyi... Bana özel uçak tahsis edildi de ben mi binmedim. Özellikle iş çıkışı saatlerinde arka üçüncü kapıdan ne zaman binsem, arkadaş suratlar bi karış, herkes ham limon yemiş gibi bana bakıyor. Torpille mi bindim ulan... Sanki hepiniz asil, ben yedeklerden girdim. Yani benden birkaç durak önce binmiş olmanız, bana mülteci muamelesi yapmanızı gerektirmez ki. Metrobüste binbeşyüzkişi sağlı sollu yanaşmaktan duyduğunuz rahatsızlığı anlıyorum ama banane oğlum.. Akbilini ben mi doldurdum? Binmek zorundaysan bunun suçlusu ben değilim ki. Anlıyorum herkes herkesten nefret ediyor. İlk binen ikinciden, ikinci üçüncüden, üçüncü dördüncüden, sonra hepsi uşağa... Çek bi araç kredisi taksiye bin. Maddi olarak ona gücün yetmiyorsa bana ne surat yapıyosun acaba? Senin rızkının bordrosunu ben mi yazdım? İnsan metrobüse bindiği zaman bi güleryüz bekliyo, huzurum kalmadı yemin ederim. Bu kadar kalabalığı tek başıma mı yapıyorum. Merak etme cam kenarındaki somurtkan dayı... Ve de orta lobideki kıvırcık. Niyetim sizle seyahat etmek değildi. Siz inmeseniz de inecek, siz inseniz de devam edeceğim. Bana A noktasından B noktasına kadar tahammül edin...