Sırf cam kenarından yer bulayım ...

Sırf cam kenarından yer bulayım diye boarding taym'dan 1.5 saat önce havaalanına gelip check-in yaptırıyorum, ama uçağa bindiğimde hemen her seferinde o acı tabloyla karşılaşıyorum .Yerime oturmuş nur yüzlü tatlı bir teyze... Adeta gözlerimin içine bakıyor yalvarırcasına. "Kaldırma beni burdan uşağum" dercesine. "Ulan senın canını yerım" deyip kaldırmam hiç Allah var. O teyze uçak kalkar kalmaz uyumuyormu. Dünya başıma yıkılıyo yeminle. Cam kenarından nasibini alamamış 120 yolcu mal mal birbirimize bakıyoz, ara sıra tuvalete birileri kalkıyo bi heyecan oluyo geçiş töreni yabıyoz gözlerimizle, hostes geçince dişlerimiz hep görünüyo falan... Sadece bununla bitmiyo tabi , bide ben check-in yaparken, 180 kişilik uçakta bulmacası çözülmüş derginin ilgili koltuğunu hemen her seferinde tutturuyorum. Ellenmiş ve bulmacası çözülmüş bu dergiyi sanırım gizli güçler mahsus önüme koyuyo. Muhtemelen bu, iç hatlar ve dış mihrakların bi oyunu... Neyse ben bokşehire geldim, karşılama gerekmez, devlet hava meydanlarında gürültü yapmanın lüzumu yok.