Az önce yüreğime gömdüğüm ...

Az önce yüreğime gömdüğüm yarım kilo Akçaabat Köftesinin ardından çay içerken bi fotoğraf çekindim, Allah olmayanlara da versin bakışını andıran samimi bi ifadenin arkasında, doymuşluğun dayanılmaz iticiliği ve 4. Beleş bardak çayın yüzümdeki çirkefliği, instagramın efeklerinde süzülmeyen göz alıcı çirkinlik. Bak valla insan açken daha bi güzel, daha masum. yarım saat önce parsel parsel İstanbul'u gezerken " abi açıkmısınız biz Akçaabat köfte arıyoz sizde varmı?" Sorusunu sorduğumdaki o efendilik " hayır kardeş burası Karadeniz Oto Yıkama" cevabından sonraki ümitsizlik şimdi yok. Gereksiz bi özgüven . Ama görürüm seni irfan efendi, 6 saat sonra dolapta suyu çekilmiş beyaz peynirle yaşayacağın ilişkiyi düşün adam ol...